Śiwa i Siakti olej, 41 x 61 cm Wszechświat jest formą energii czystej świadomości.

      Śiwa symbolizuje energię czystej świadomości. Jest ona
nadruchem i źródłem z którego czerpie inspirację każda aktywność twórcza. Śiwa jako energia czystej świadomości jest ponadczasowym i milczącym świadkiem przemian świata. Wyraża go punkt centralny. Siakti ze względu na swój twórczy charakter przyjmuje kategorię wielości i jest pod tym względem przeciwieństwem Śiwy. Siakti działa w granicach rzeczywistości składającej się z gun. Wyrażają to okręgi czerwone (radżasowy aspekt siakti), okręgi czarne (tamasowy aspekt siakti) i okręgi jasnoniebieskie (sattwiczny aspekt siakti). Każdy wewnętrzny okręg wyznacza rodzaje przemian w zamkniętym cyklu czasu. Punkty centralne poszczególnych grup okręgów wyrażają wielość i rozumny charakter siakti. Okręgi wewnętrzne o kolorze jaśniejszym symbolizują, że w trakcie działania dąży siakti do realizacji podmiotowości nie przestając być wielością. W ten sposób tworzy ona pluralistyczną hierarchię struktur aktywnych (podmiotów zjawiskowych). Siakti działająca w aspekcie tamasu wskazuje na doskonałość struktury polegającej na dążeniu do samoprzekształcania się. Siakti rozumiana w aspekcie sattwicznym polega na uświadomieniu genetycznego związku uprzedmiotowionej świadomości z innymi strukturami, zaś siakti rozumiana w aspekcie radżasowym jest inteligencją (prawidłowością) ukrytą w każdym działaniu. Ideałem jest tu działanie dla samego działania. Ewolucja siakti mająca na celu takie zorganizowanie świata, aby służył on doskonale podmiotowi uniwersalnemu, który uosabia Śiwa została oznaczona wewnętrznymi i jaśniejszymi okręgami. Sam fakt służenia został wyrażony zbliżeniem okręgów w kierunku punktu środkowego. Kwadrat, który powstaje z krzyżujących się okręgów wyraża ołtarz i jest symbolem ofiary pierwotnej, ofiara rozumiana jako sens wszelkiego życia ma na celu poprzez akt służenia realizację pierwiastka podmiotowego. Zagęszczające się linie w kwadracie pełne wypadkowych barw wskazują na to, że w akcie ofiary zawierają się różnorodne procesy kosmiczne tworzące rzeczywistość. Ofiara sprawowana prawidłowo równoważy procesy świadomości ludzkiej z kosmosem. Siakti więc poprzez ofiarę może być rozumiana jako siła kosmiczna (niebieskie koła) i jako siła działająca poprzez człowieka. Dodatkowym elementem wyrażającym ofiarę jest krzyż złożony z kół. Wyraża on cierpienie ukryte we wszelkim dążeniu do wyzwolenia podmiotowości z pierwiastków przedmiotowości.
Fioletowe pole wyraża rzeczywistość podstawową, będącą przedmiotem poznania intuicyjnego, w której rozgrywa się wieczysty dramat duszy.

     Gerard Głuchowski